ค่าสาธารณะ คอนโด เก็บน้อยเกินไปก็ห่วย มากเกินไปก็ไม่ไหว
ค่าส่วนกลางของคอนโด นั้น พอเทียบค่ากับบ้านจัดสรรแล้ว จักแพงกว่าอย่างเห็นได้ชัด ทั้งนี้เพราะโครงการคอนโดฯ จะมีสิ่งที่เอื้ออำนวยความฉลุยต่างๆ ที่ใช้ร่วมกันมากกว่า ใช่ไหมมีเหตุที่ให้ต้องใช้จ่ายมากกว่า เช่น เงินเดือนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย, สินจ้างพนักงานเก็บขยะ, ค่ากำเหน็จแม่บ้าน, ประโยชน์ไฟฟ้าในบริเวณที่เป็นพื้นที่ของส่วนรวม อย่างลิฟต์, บันได, ค่าไฟที่อยู่นอกห้องชุด (ค่าไฟ, แอร์ด้วยกันโทรทัศน์บริเวณล็อบบี้) , ค่าเครื่องมืออุปกรณ์ทำความวิมล อื่นๆ
เพราะปกติธรรมดาในวันโอนเจ้าของผู้ซื้อมักจักต้องชำระ “ค่าส่วนกลางล่วงหน้า” ซึ่งทั่วไปแล้วบังคับเอาไว้ 1-2 ปี ส่วนตำแหน่งเท่าไหร่นั้นก็แล้วแต่โครงการจักกำหนด นิติบุคคลอาคารชุดแต่ละแห่งจะมีมาตรการในการจัดเก็บค่าส่วนกลางไม่เหมือนกัน แล้วแต่ข้อบังคับของนิติบุคคลอาคารชุดนั้นๆ เงินจัดเก็บเพื่อค่าสาธารณะนี่กฎหมายคัดลอกให้เป็นได้นำไปเป็นค่าใช้จ่ายแบบ “บริการสาธารณะ” ได้ แต่ทั้งนี้ต้องเจาะจงในกรณีที่ผู้จัดสรรที่ดินได้เขียนข้อปลีกย่อยไว้ในโครงการงานโครงการ พร้อมทั้งวิธีการจัดสรรว่าจักเรียกเก็บประโยชน์บริการสาธารณะจากผู้ซื้อที่ดินจัดแบ่ง ตามอัตราที่ได้รับปล่อยจากคณะผู้ตัดสินจัดสรรที่ดินที่ชี้เฉพาะไว้ในขั้นตอนการยื่นคำขอแบ่งสรรเท่านั้น
เว้นแต่ว่านี้ยังมีค่าใช้จ่ายที่เกิดจากการทำงาน ใช่ไหมการดูแลบริหารการจัดการของโภไคศวรรย์ส่วนกลางด้วย เช่นเงินเดือนของผู้จัดการฝ่ายนิติบุคคลอาคารชุด ค่าโทรศัพท์ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเครื่องใช้ด้วยกันเครื่องใช้ไม้สอยต่างๆ ในสำนักงานนิติบุคคลอาคารชุด กินความค่าใช้จ่ายที่ไม่ประจำ เช่น ค่าปฏิรูประบบไฟฟ้า ประปา เป็นต้น
งานการของเจ้าของห้องชุดคอนโด ที่ต้องสังคายนายค่าส่วนกลางทุกเดือนส่วนใหญ่รับรู้ กันทั่วไปแล้ว แต่ที่ยังมีคำถาม อยู่บ้างคือข้อสงสัยที่ว่าทำไมค่าสาธารณะถึงแพงจัง ?
อัตราค่าส่วนกลาง จะถูกใช่ไหมแพงขึ้นอยู่กับหลายเหตุหลายที่มา สิ่งอำนวยความสะดวกในโครงการที่มากน้อยไม่เท่ากัน จึงทำให้ค่าศูนย์กลางแต่ละโครงการไม่เท่ากัน ถ้ามีสิ่งอำนวยความปลอดภัยมากค่าส่วนกลางก็สูง เรียกว่าใช้มากก็ต้องจ่ายมากทำนองนั้น นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับระดับเหรอลักษณะคอนโดด้วย เช่น แผนไฮเอนด์หรูๆ แน่นอนค่าส่วนกลางก็ต้องแพง ก็เพราะว่ามาตรฐานในการบริหารจัดการอาคารหรือพื้นที่ส่วนรวมต้องสูงไปตามระดับ จำนวนยูนิตในแต่ละโครงการก็มีผลเช่นกัน โครงการที่จำนวนยูนิตน้อยค่าส่วนกลางจักสูง ก็เพราะว่าตัวหารหารน้อยกว่า
เชื่อได้เลยว่า ถ้าเร่ำลือกได้ทุกคนก็คงเระบือกคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางถูกกว่าอย่างแน่นอน แต่ในความจริงๆนั้นคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางต่ำๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ถูกที่ควรที่สุดเสมอไป เพราะว่าถ้าส่วนรวมมันต่ำเกินไป ก็อาจทำให้การบริหารจัดการ หรือไม่ก็การดูแลอาคาร พร้อมทั้งพื้นที่สาธารณะทำได้ไม่เต็มที่ หรือไม่ก็บริหารกันไปแบบตามมีตามเกิด ดังหนึ่งสายการบินโลว์คอส ที่จะทำอะไรก็ต้องถนอมไว้ก่อน
แต่เหนือสิ่งอื่นใด ก็คือ แทบจักไม่มีคอนโด ไหนที่ศักยเก็บค่าสาธารณะได้ 100% เต็มเพราะว่าไม่มีการค้างจ่าย ฉะนั้นแล้วค่าส่วนกลางที่จะกำหนดอัตราจัดเก็บไว้แล้ว เอาเข้านักก็ได้ไม่ครบหรือว่าไม่พอก็มี แต่ถ้าสูงเกินไปก็ไม่ดีเพราะจะเป็นต้นทุนของเจ้าของห้องชุด ยิ่งสมมตเราซื้อเพื่อ ปล่อยวางเช่าแล้วค่าใช้จ่ายส่วนนี้มากเกินไปก็จักไปลิดรอนผล ตอบแทนให้ลดลงได้ แนวคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับค่าครองชีพสาธารณะในกรณีที่เป็น
การซื้อคอนโดฯ เพื่อ ปลดเปลื้องเช่านั้น ก็คือจะจ่ายมากเหรอจ่ายน้อยก็ขึ้นอยู่กับค่าเช่าที่เก็บได้เป็นหลัก ถ้าเก็บค่าเช่าได้น้อย ค่าครองชีพในส่วนนี้ก็ต้องน้อยตามลงไปด้วย แต่ถ้าเก็บค่าเช่าได้มากถึงค่าส่วนกลาง ค่าส่วนกลางจะสูงไปสักหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่ในกรณีที่ซื้อเพื่ออยู่อาศัยเอง อันนี้น่าจะขึ้นอยู่กับความพึงพอใจด้วยกันความรอบรู้ในการจ่ายมากกว่า อยู่คอนโดแบบหรูก็ต้องยอมรับว่าต้องจ่ายแพงกว่า ถ้าไม่กระหายจ่ายแพงก็คงต้องแสวงคอนโดฯ ถูกๆ ค่าส่วนกลางต่ำๆ อยู่กันไป
การไม่ชำระค่าส่วนรวมมีผลเสียมากมายต่อเจ้าของร่วมทุกคน ทางที่ดีควรไขปัญหาตามกำหนดไปเถอะครับ ด้วยกันร่วมกันดูแลงานจัดการไม่ก็ตรวจสอบบัญชีจักเป็นการดีกว่า การเก็บค่าศูนย์กลางของนิติบุคคลเก็บไปก็เพื่อประโยชน์ในการดูแลใช้จ่าย แก้ไขปรับปรุงทรัพย์สาธารณะให้อาจจักใช้งานได้นานๆ กับทำให้เกิดความสงบเรียบร้อยในที่อยู่อาศัยของเราเอง
ขอขอบคุณ : cmc.co.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น